Om het landschap in ere te herstellen en de wandel mogelijkheden te verbeteren, zijn – in het voorjaar van 2023 – twee houten bruggetjes geplaatst op de plekken waar ze in vroeger tijden ook stonden. Ook is een derde bruggetje vervangen.
In de tweede helft van de negentiende eeuw werd de ‘landschapstuin’ van het historische landgoed De Vlaminckhorst (nu door veel Heinoërs het ‘Bouwhuisbos’ genoemd) veranderd. Het statische karakter van het landgoed veranderde in een meer natuurlijke variant. De rechte laan, zo herkenbaar voor het landgoedbos, bleef behouden – maar op andere plekken werd het landschap spannender gemaakt.
De herkenbare rechte laan bleef behouden.
Op andere plekken werd het landschap spannender gemaakt.
Waarschijnlijk is de oude vloedgrave in het ontwerp van de landschapstuin meegenomen. Het werd een slingerend waterelement, om het uitzicht op de hooilanden te begeleiden én om het landschap met bijzondere bruggetjes aan te kleden. Het idee was dat op de overgang van zo’n bruggetje de wandelaar het (harmonieuze) landschap óptimaal beleefde. De wandelaar ervaarde de slingerende vloedgrave als een oneindige beekloop in de groene hooilanden. De rij knotwilgen accentueerde de beekloop. De andere kant opkijkend werd de vloedgrave een diepe bosbeek, met grote bomen erlangs. Door de slingers in de beek was ook híer het einde van de beek niet in beeld. De wandelaar kreeg het idee in een oneindig landschap te wandelen, met aan de ene kant een weids uitzicht en aan de andere kant een besloten boslandschap.
Het vlonderbruggetje vind je – als je vanaf de Weversweg loopt – ongeveer in het midden, aan de rechterkant van de laan. Dit bruggetje leidt je naar het midden van het Sterrenbos (dat ook weer teruggebracht is naar het oorspronkelijke ontwerp).
Loop je daar aangekomen naar links, dan zie je het bruggetje (met leuningen) al gauw verschijnen. Het is een práchtige plek om even (bij) stil te staan. Kijk eens over de beek, het beekje kronkelt tussen de bomen. Loop je verder, richting de Vlaminckhorst, kijk dan ook eens achterom – of loop weer terug. Wandelend vanaf die kant ervaar je het pad – en de aanloop naar het bruggetje – weer heel anders.
Kijk eens over de beek, het beekje kronkelt tussen de bomen. Loop je verder,
richting de Vlaminckhorst, kijk dan ook eens achterom – of loop weer terug. Wandelend vanaf die kant ervaar je het pad weer heel anders.
We hebben de bruggetjes en het Sterrenbos weer terug gegeven aan het landschap zoals het ooit bedoeld was. Door deze cultuurhistorische elementen weer in ere te herstellen, bewandelen we als het ware weer het oude landschap.
Kom je gauw kijken?
